PUVA
Terapia światłem PUVA jest popularnym sposobem leczenia łuszczycy, która jest chorobą skóry. Pacjenci są naświetlani światłem PUVA przez 15-25 minut podczas jednej sesji zabiegowej. Początkowo ekspozycja jest krótka (około 5 minut), ale może być zwiększona z czasem do nawet 30 minut. Większość pacjentów z łuszczycą doświadcza czystej skóry po 12 do 24 zabiegach, chociaż zaostrzenia mogą wymagać dodatkowych sesji.
Terapia światłem PUVA może być podawana w szpitalnych oddziałach fototerapii i oddziałach fizjoterapii. Dawka UVA podawana podczas terapii światłem PUVA jest określana za pomocą różnych metod. Na przykład, niektóre ośrodki lecznicze stosują indywidualny test wrażliwości w celu określenia optymalnej dawki początkowej. Inne korzystają z tabeli zalecanych dawek.
Pacjenci powinni przestrzegać zalecanego schematu dawkowania. Zabiegi są zwykle podawane dwa razy w tygodniu lub trzy razy na dwa tygodnie. Należy jednak pamiętać, że niektóre leki mogą sprawić, że pacjenci będą bardziej wrażliwi na promieniowanie UV. Z tego powodu pacjenci powinni unikać naturalnego światła słonecznego przez kilka godzin po każdej sesji.
Wykazano, że terapia światłem PUVA jest skuteczna w leczeniu bielactwa i łuszczycy. Ponadto PUVA jest również stosowana w leczeniu innych przewlekłych chorób skóry. Działa ona poprzez zatrzymanie szybkiej proliferacji komórek. Niemniej jednak należy pamiętać, że terapia PUVA nie jest odpowiednia dla dzieci i powinni jej unikać pacjenci, którzy są zagrożeni czerniakiem, mają liczne nowotwory skóry lub mają wrażliwą skórę.
UVB
Terapia światłem UVB jest formą fototerapii, która skierowana jest na skórę poprzez wystawienie jej na działanie promieniowania ultrafioletowego. Światło przenika przez skórę i pomaga spowolnić szybki wzrost komórek skóry. Leczenie może być stosowane w warunkach medycznych lub w domu. Do użytku domowego, trzeba będzie mieć receptę na żarówki UVB. Wąskie żarówki UVB emitują węższe spektrum promieniowania ultrafioletowego i są najbardziej skuteczne w oczyszczaniu łuszczycy.
Domowa fototerapia UVB jest przystępną i wygodną opcją dla osób z łuszczycą. Należy jednak pamiętać, aby postępować zgodnie z instrukcjami dostawcy usług medycznych, aby zapewnić najlepsze wyniki. Ogólnie rzecz biorąc, trzy zabiegi tygodniowo są potrzebne do skutecznego leczenia tego stanu. Aby zminimalizować potencjalne skutki uboczne światła UVB, należy rotować zabiegi i mieć stały harmonogram zabiegów.
Szerokopasmowa terapia światłem UVB jest najczęściej stosowaną formą terapii UVB, ale niektórzy praktycy preferują wąskopasmowe UVB. Ta pierwsza emituje węższe spektrum światła UVB i jest szybsza i bardziej skuteczna w oczyszczaniu łuszczycy. Wymaga również mniejszej ilości zabiegów w tygodniu niż szerokopasmowe UVB i może być bardziej efektywne niż terapia PUVA.
Komercyjne łóżka do opalania
Niektóre osoby z łuszczycą używają komercyjnych łóżek do opalania, aby poprawić stan zdrowia. Jednak National Psoriasis Foundation, American Academy of Dermatology, Centers for Disease Control and Prevention oraz Food and Drug Administration odradzają tę praktykę. Komercyjne urządzenia do opalania nie są niezbędne z medycznego punktu widzenia i mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia. Ponadto ilość promieniowania UVB emitowanego przez komercyjne łóżka opalające może nie być tak ściśle kontrolowana jak fototerapia prowadzona przez dermatologa.
Łóżka opalające mogą być korzystne dla osób z łuszczycą, ale mogą być drogie. Zabiegi w solarium nie są pokrywane przez ubezpieczenie zdrowotne, a większość planów zdrowotnych pobiera opłatę za wizytę w gabinecie. Dodatkowo, Narodowa Fundacja Łuszczycy odradza korzystanie z solariów, ponieważ wytwarzają one światło fotouszkadzające i rakotwórcze. Osoby z łuszczycą powinny skonsultować się z dermatologiem przed skorzystaniem z solarium. Ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe z łóżek opalających zwiększa ryzyko wystąpienia raka skóry i przedwczesnego starzenia się.
Komercyjne łóżka opalające emitują światło ultrafioletowe, a niektóre osoby z toczniem przypadkowo poddały się zabiegom z użyciem łóżek opalających, które nie były zatwierdzone medycznie. Ponieważ osoby z chorobą skóry w przebiegu tocznia są nieprawidłowo wrażliwe na promieniowanie UV, nadmierna ekspozycja na światło ultrafioletowe może nasilać istniejące zmiany skórne i aktywować objawy wewnętrzne.
Inhibitory kalcyneuryny
Inhibitory kalcyneuryny są rodzajem leku biologicznego. Leki te są stosowane w leczeniu łuszczycy, zwłaszcza w przewlekłej łuszczycy plackowatej. Są one również stosowane w leczeniu łuszczycy sromu.
W kilku badaniach sprawdzono skuteczność inhibitorów kalcyneuryny w leczeniu łuszczycy. Środki te nie są lepsze od kortykosteroidów lub innych niesteroidowych metod leczenia. Jednak niektórzy pacjenci zgłaszali pewną poprawę objawów i oceniali leki jako dobrze tolerowane. Miejscowe inhibitory kalcyneuryny są związane z niewielką liczbą działań niepożądanych, głównie łagodnym pieczeniem lub świądem. Inne metody leczenia, takie jak preparaty smoły węglowej i analogi witaminy D, wykazały skuteczność w leczeniu łuszczycy u dzieci.
Inhibitory kalcyneuryny są stosowane w leczeniu łagodnej do umiarkowanej łuszczycy. Są to miejscowe leki immunosupresyjne, które zostały zatwierdzone przez amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA). Dostępne są miejscowe inhibitory kalcyneuryny, takie jak Protopic maść i Elidel krem. Środki te są realną opcją w leczeniu łuszczycy, ale potrzebne są dalsze badania kliniczne w celu oceny ich skuteczności.
Miejscowe inhibitory kalcyneuryny zostały zatwierdzone przez FDA do leczenia atopowego zapalenia skóry i wyprysku. Chociaż leki te są uważane za off-label w łuszczycy, ich stosowanie jest korzystne u niewielkiego odsetka pacjentów. Ponadto, są one często stosowane w połączeniu z kortykosteroidami w celu zwiększenia ich skuteczności.
Emolienty
Emolienty to substancje, które pomagają w nawilżaniu skóry. Znajdują się w różnych gotowych produktach, takich jak balsamy i kremy. Istnieje wiele rodzajów emolientów, a wybór właściwego zależy od rodzaju skóry i osobistych preferencji. Można znaleźć wiele produktów z petrolatum, rodzajem emolientu, który jest przydatny dla osób z łagodną lub umiarkowaną łuszczycą.
Emolienty są zwykle stosowane po kąpieli i po wyschnięciu skóry. Należy jednak uważać, aby nie nakładać ich na twarz lub na ubranie. Mogą wywołać wysypkę lub nawet pożar, dlatego należy unikać umieszczania ich w pobliżu płomienia. Mogą też dostać się do pościeli, a wiele osób nie chce, aby ich pościel przyklejała się do skóry.
Emolienty mogą być stosowane jako uzupełnienie terapii miejscowej u osób z łuszczycą. Oprócz zapewnienia właściwości kojących i nawilżających, emolienty zapobiegają również pęknięciom i szczelinom skóry, a nawet mogą pomóc w utrzymaniu remisji. Jednak rola emolientów w leczeniu łuszczycy nie została jasno określona.
Smoła węglowa
Smoła węglowa może być stosowana na skórę z łuszczycą dwa razy dziennie. Pacjenci powinni wmasowywać smołę w zmienione chorobowo miejsca. Zabieg ten jest zalecany przez dermatologa. Może on plamić ubrania i włosy, więc pacjenci powinni nosić stare ubrania. Powinni oni również stosować filtry przeciwsłoneczne.
Kilka zabiegów zostało zastosowanych w leczeniu łuszczycy. Zabiegi te mogą być stosowane indywidualnie lub w połączeniu. Połączenie smoły węglowej i wąskopasmowej fototerapii UVB wykazało obiecujące wyniki w leczeniu łuszczycy plackowatej. Istnieje jednak szereg wad zarówno smoły węglowej, jak i fototerapii.
Smoła węglowa nie jest odpowiednia dla wszystkich pacjentów. Może plamić ubrania i pościel, a także ma bardzo silny zapach. Niektórzy pacjenci nie czują się komfortowo stosując smołę na skórę i mogą doświadczyć alergii kontaktowej lub jałowego zapalenia mieszków włosowych. Dostępne są łagodniejsze wersje smoły węglowej do stosowania na twarz lub fałdy skóry. Szampony ze smołą węglową są dostępne bez recepty. Smoła węglowa jest skuteczną metodą leczenia łuszczycy plackowatej, ale pacjenci powinni rozważyć jej wady przed zastosowaniem jej na swojej skórze.
Smoła jest tradycyjnym sposobem leczenia łuszczycy, ale nowsze metody leczenia ograniczyły jej stosowanie. Wiadomo jednak, że smoła ma działanie przeciwzapalne i antyproliferacyjne i może być stosowana jako uzupełnienie miejscowych kortykosteroidów. Tar jest dostępny bez recepty i jest dostępny w postaci żelu, szamponu, maści i balsamu. Nowsze wersje obejmują formy pianki i roztworu.
Alternatywy dla terapii światłem
Chociaż terapia światłem nie jest lekarstwem na łuszczycę, może wysłać objawy w remisję i pozostawić skórę czystą. Jest również bezpieczna i skuteczna. Terapia światłem jest często łączona z leczeniem biologicznym dla uzyskania optymalnych rezultatów. Jednakże, skutki uboczne terapii światłem mogą być poważne.
Jednym ze skutków ubocznych terapii światłem jest zwiększone ryzyko wystąpienia raka skóry. Łuszczyca charakteryzuje się przewlekłym stanem zapalnym, a przewlekły stan zapalny został powiązany ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia niektórych nowotworów. Chociaż nie ma ostatecznego dowodu na to, że terapia światłem spowoduje raka skóry, wciąż warto ją rozważyć.
Chociaż istnieją zagrożenia związane z terapią światłem UV, lekarze dobierają odpowiednie długości fal do skóry każdego pacjenta, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Oprócz tych środków ostrożności, pacjenci powinni również unikać ekspozycji na słońce, aby zmniejszyć swoją wrażliwość na światło UV. Powinni również unikać przyjmowania jakichkolwiek leków, które mogą sprawić, że będą bardziej podatni na działanie światła.
Pomimo potencjalnych skutków ubocznych, terapia światłem czerwonym jest bardzo bezpieczna i skuteczna w leczeniu łuszczycy. Zwiększa ona produkcję adenozynotrójfosforanu (ATP) w mitochondriach komórek skóry. Dzięki większej ilości ATP, komórki skóry mogą wykonywać normalne funkcje i szybciej się regenerować. Terapia ta zmniejsza również stan zapalny związany z łuszczycą.
Podobne tematy
